به گزارش «راهبرد معاصر»؛ تهاجم زمینی نیروهای ارتش اسرائیل به رفح در حالی انجام شد که اسرائیلی ها نتوانستند به اهداف اعلام شده خود (ازجمله تبادل اسیران به وسیله فشار نظامی و نیز حذف مقاومت فلسطین) در 6 ماه جنگ غزه دست یابند و در حال حاضر طرح مشخصی برای روزهای آینده نبرد در جنوب نوار غزه ندارند.
در عین حال رفتارهای سرد اخیر واشنگتن با وجود اینکه همچنان به ارسال تجهیزات نظامی به اسرائیل ادامه می دهند، حاکی از کاهش اعتماد به اسرائیلی هاست و این موضوع مقام های تل آویو را نسبت به آینده حمایت ها نگران می کند.
بازگشت اسیران اولویت نخست ما حتی قبل از تهاجم به رفح است، همان گونه که در زمان موافقت اسرائیل با آتش بس 6 هفته ای آشکار شد
گرچه ایالات متحده به حمایت نظامی خود ادامه می دهد، اما نگرانی هایی وجود دارد که ممکن است اعتماد میان آمریکا و اسرائیل از بین برود. با اوج گیری جنگ غزه، ارتش اسرائیل هنوز به هدف مشخص خود دست نیافته است و نمی تواند با درخواست حماس برای آزادی زندانیانی که در خطر مرگ هستند، موافقت کند.
رژیم اسرائیل باید به ارتش دستور دهد جنگ را چگونه ادامه دهد، زیرا زمان به سرعت و زیان آنها از دست می رود و آثار دستاوردهای ارتش به سرعت در حال محو شدن است. اسرائیل باید فوری راهی برای بازگرداندن کسانی که به وسیله حماس اسیر شده اند، بیابد. علاوه بر این، به تدریج و به طرز دردناکی مشخص شد هنوز هیچ برنامه ای برای «روز بعد» جنگ غزه وجود ندارد و هیچ نقطه روشنی برای پایان جنگ دیده نمی شود.
گرچه ارتش اسرائیل هدف خود را نابودی کامل حماس اعلام کرد، اما دستانش بسته است. در غیاب توافقی که نه تنها در داخل کابینه اسرائیل، بلکه با ایالات متحده (که خواستار آتشبس بشردوستانه است و تهدید به توقف تأمین تجهیزات نظامی اسرائیل کرده است) وجود ندارد، باید خارج از چارچوب فکر کنیم. اینکه از آینده چه می خواهیم و چگونه می توانیم از دام جنگ غزه خارج شویم؟
بازگشت اسیران اولویت نخست ما حتی قبل از تهاجم به رفح است، همان گونه که در زمان موافقت اسرائیل با آتش بس 6 هفته ای آشکار شد. با وجود این، خواسته های حماس (مانند خروج ارتش اسرائیل از شمال نوار غزه، تجدیدنظر در طرح تقسیم نوار غزه، بازگشت ساکنان غزه به مناطق شمالی و آزادی صدها زندانی این کشور) بدترین گزینه ممکن است. طبعاً اگر این افراد آزاد می شدند، حماس بلافاصله آن ها را دوباره مسلح می کرد و به ما حمله می کردند.
پایان دادن به جنگ غزه با عملیات رفح اشتباه بود در جنگ غزه اشتباهاتی رخ داد، ازجمله تصمیم به ادامه عملیات رفح تا آخرین مرحله. ارتش اسرائیل باید از ابتدا وارد رفح می شد و همزمان در غزه پیشروی می کرد، نه به نوبت. واضح است مصری ها از چشم انداز ورود ارتش اسرائیل به رفح خوششان نمی آید، اما بدون آن جنگ پایان نخواهد یافت.
ما دیگر از حمایت آمریکا مطمئن نیستیم و اگر فشار جهانی از سوی بریتانیا، فرانسه و آلمان برای توقف جنگ مانع از تکمیل اهداف نظامی اسرائیل شود، هیچ تضمینی برای بازگشت اسیران وجود نخواهد داشت. گرچه ایالات متحده به حمایت نظامی خود ادامه می دهد، اما این نگرانی وجود دارد اعتماد میان این کشور و اسرائیل همراه با اعتماد متحدانش در خلیج فارس از بین برود.
حق وتویی که ایالات متحده از استفاده آن خودداری کرد، اهمیت اجرایی نداشت؛ اما موضع غیردوستانه ای را در قبال اسرائیل نشان داد و باعث نگرانی در زمینه حمایت های آتی شد. امارات، عربستان سعودی و بحرین پس از اینکه ایالات متحده از قطر برای ساخت بندر غزه حمایت کرد، نگران هستند. ایالات متحده، قطر را به جای متحدان منطقه ای خود مانند عربستان سعودی و دیگر کشورهای حوزه خلیج فارس انتخاب کرد.
ما دیگر از حمایت آمریکا مطمئن نیستیم و اگر فشار جهانی از سوی بریتانیا، فرانسه و آلمان برای توقف جنگ مانع از تکمیل اهداف نظامی اسرائیل شود، هیچ تضمینی برای بازگشت اسیران وجود نخواهد داشت
فراموش نکنیم در مرز شمالی ما حزب اللهی منتظر عملیات است که توانایی های چند برابری نسبت به حماس دارد. حزب الله با توجه به تحولات میدانی غزه، عملیات خود را رصد و برنامه ریزی می کند. طبعاً حذف حماس و از بین بردن توانایی های نظامی آن برای تأثیرگذاری بر جنگ احتمالی با حزب الله ضروری است.
ایالات متحده بهترین دوست اسرائیل است. هفته گذشته زمانی که جو بایدن، رئیس جمهور این کشور قرارداد تسلیحاتی جدید را که شامل هواپیماهای رادارگریز و تسلیحات پیشرفته است با وجود انتقاد دموکرات ها به تصویب رساند، بار دیگر بر این موضوع تأکید کرد.
ایالات متحده باید اسرائیل را نزدیک ترین متحد خود در دفاع از منافع آمریکا بداند. تفاوت محسوسی میان موضع آمریکا در قبال متحدانش در خلیج فارس و موضع اسرائیل وجود دارد. با وجود این، منافع اسرائیل، منافع ایالات متحده است.